مرگ تلخ است و از ان تلخ تر مرگ عزیزانمان.مرگ چهره زیبایی اورا بوسیده و اورا چونان برگ پائیز زرد کرده است اما برای ما تا اخرین روز خدا سبز و بهاری خواهد ماند دریغ که در این جانگدازترین لحظه زندگی نه می توانی با او بروی نه می توانی با او بمانی.تنها با نگاهی،اشکی،افسوسی،وداعی،اهی،سکوت و سکوت او را برای همیشه و با تمام خاطرات سبزش به اغوش خاک می سپاریم چرا که ما سیاهیم و زمینی و او سپید و اسمانی.و چه زجر اور است نتوانی برای اخرین بار با ان همه احساس که تمام بدنت او را می طلبد او را در اغوش بگیری و حرفهای نا گفته ات را برای جسم بی روحش بگوئی وتنها یادگاری که در ان لحظه از او برای همیشه برایت خواهد ماند اخرین نگاهت به اوست