عادت

.دوﺳﺘﺖ دارم اﻣﺎ، ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﺑﻖ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻢ دﯾﮕﺮ دارم ﻋﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ .ﺗﻮرا دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺒﺨﺶ اﻣﺎ، دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﯿﺴﺖ. ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺗﻮﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﻘﺪر ﻧﯿﺎﻣﺪی ﺗﺎ، آن ﺷﻮق و اﺷﺘﯿﺎق ﻫﻤﯿﺸﮕﯿﻢ .را از دﺳﺖ دادم دارم ﻋﺎدت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ. ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻢ را ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﮔﻮﺷﻪ ی اﺗﺎﻗﻢ و ﺑﺮای .زﻣﺴﺘﺎﻧﺖ روﯾﺎ ﺑﺒﺎﻓﻢ .ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﮐﻼﻓﻢ را ﺳﺮاﻧﺪاﺧﺘﻢ، دارم ﺑﺮای ﻫﺮدوﯾﻤﺎن روﯾﺎﻫﺎی ﻗﺸﻨﮓ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﻢ. ﮐﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻢ را .ﺳﺮﮔﺮﻣﻢ دوﺳﺘﺖ دارم اﻣﺎ، ﺑﺒﺨﺶ. ﻋﺎدت و ﻋﺸﻖ ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻔﺎوت دارﻧﺪ و ﻣﻦ، ﻗﻮل ﻣﯽ دﻫﻢ ﻋﺎدت .ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﻦ ﻋﺎدت ﮐﺮدم ﻣﻨﺘﻈﺮت ﺑﺎﺷﻢ. اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﮐﻨﺎرم ﺑﺎﺷﯽ، ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﭘﺲ، از ﺗﻮ ﻣﯽ .ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ زودﺗﺮ ﺑﺮوی ،ﻣﻦ ﻋﺎدت ﮐﺮدم ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﺗﻮ .ﻓﺮﺳﻨﮕﻬﺎ از ﻣﻦ دورﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ دﺳﺖ از ﻋﺎدﺗﻢ ﺑﺮﻧﻤﯽ دارم و ﺗﻮ ﻫﻢ ﻗﻮل ﺑﺪﻩ، زودﺗﺮ از اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮوی ﺗﺎ، دوﺑﺎرﻩ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ .ﺑﺸﻮد ﻣﺜﻞ ﺳﺎﺑﻖ ،ﺗﻮ دور ﺑﺎﺷﯽ و ﻣﻦ، ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت ﻗﺪﯾﻤﯿﻢ .دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ

گاری

روزﮔﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﭘﮋﻣﺮدﻩ .ﻋﻄﺮ ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪم زﻣﺎﻧﯽﺑﻮد ﮐﻪ از ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ی ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﻏﯽ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﭘﺮ درﺧﺖ، ﭘﺮ ﺑﺮگ، ﭘﺮ ﺳﺎﯾﻪ. وﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪاﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﯾﮏ ﺑﺮگ ﮐﻬﻨﻪ از ﻧﺎﻣﻪ ای ﻗﺪﯾﻤﯽ را ﻣﯽ ﻓﺸﺮد و اﻧﮕﺎر دﻧﯿﺎ را در دﺳﺘﻢ داﺷﺘﻢ.و ﭼﻪ ﺳﺒﮏ ﺑﻮد آن دﻧﯿﺎ، ﭼﻪ ﺑﯽ وزن، ﮐﻮﭼﮏ. و ﭼﻪ دل ،ﺑﺰرﮔﯽ داﺷﺘﻢ. آﻧﻘﺪر ﮐﻪ آن ﻫﻤﻪدﻟﺘﻨﮕﯽ دﻟﺸﻮرﻩ، ﺑﯽ ﻗﺮاری و ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎری را در ﺧﻮد ﮔﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺟﺎﯾﺸﺎن را ﺑﻪ ﯾﮏ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺑﯽ اﻧﺪازﻩ ﻣﯽ داد. و ﺗﻤﺎم ﮔﻼﯾﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﮔﺮم و ﯾﮏ ﺳﻼم ﺑﻌﺪاز ﻣﺎﻩ ﻫﺎ و ﯾﮏ ﻋﺬر ﺧﻮاﻫﯽ ﺳﺮﺳﺮی ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺣﺎﻻ از آن روزﮔﺎر روزﮔﺎری ﮔﺬﺷﺘﻪ.ﺣﺎﻻ ﮐﻪ رو در روی آﯾﻨﻪ اﯾﺴﺘﺎدﻩ ام و ﺧﯿﺮﻩ در دو ﭼﺸﻢ آﺷﻨﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮدم ﻣﯽ ﮔﺮدم.دﻧﺒﺎل ﻣﻦ ﺳﺎدﻩ ای ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﺎران از ﻧﻮ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ آن ﻣﻦ !ﺟﺎﯾﯽ در ﮔﺬﺷﺘﻪ، در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﯽ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺳﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ. ﺑﯿﻬﻮدﻩ در ﺟﺴﺘﺠﻮی آن .ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽﻫﺎی ﻗﺪﯾﻢ، دﻟﻢ را زﯾﺮ و رو ﻧﮑﻦ آﺑﯽ ﮐﻪ ﭘﺎی ﻋﻠﻔﯽ ﻫﺮز ﺑﻪ ﺑﺎد رﻓﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ یﻫﯿﭻ ﺑﺎراﻧﯽ ﺑﻪ ﺟﻮی ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ .ﮔﺸﺖ

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻟﻢ ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻮﺍﺗﻮ ﮐﺮﺩﻩ ... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﺩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﻢ ... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺪ ﺟﻮﺭﻱ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺳﺘﺎﻱ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﺖ ﺭﻭ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﻡ ..... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﻮﺍﻱ ﮔﺮﻳﻪ ﺩﺍﺭﻡ ... ﺩﻟﻢ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮﺍﺕ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ .... ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻡ ...... ﺩﻟﻢ ﻣﻴﺨﻮﺍﺩ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﻲ ..... ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻲ ..... ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻡ ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﺕ .... ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻫﺎﻣﻮ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﻢ ... ﮐﺎﺵ ﻣﻲ ﺩﻭﻧﺴﺘﻲ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ... ﮐﺎﺵ ﺑﻮﺩﻱ

ﻓﮑﺮﺷﻮ ﺑﮑﻦ... ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺣﺮﻑ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﻭﻟﯽ... ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺍﻭﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻭ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ... ﺍﻭﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﺘﻪ ﺗﺎﯾﭙﺶ ﮐﻨﯽ... ﻓﻘﻂ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻨﻮﯾﺴﯽ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ... ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺩﯾﺪﺍﺭﺵ... ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺻﺪﺍﺵ... ﺩﻟﺘﻨﮓ ...

بعضی وقتا سکوت میکنی…ﭼﻮن اﯾﻨﻘﺪر رﻧﺠﯿﺪی ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮای ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺘﺎ ﺳﮑﻮت ﻣﯿﮑﻨﯽ …ﭼﻮن واﻗﻌﺎ” ﺣﺮﻓﯽ واﺳﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪاری … ﮔﺎﻩ ﺳﮑﻮت ﯾﻪ اﻋﺘﺮاض …ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ اﻧﺘﻈﺎر اﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺘﺎ ﺳﮑﻮت واﺳﻪ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﻠﻤﻪ ای ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ !ﻏﻤﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ وﺟﻮدت داری ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﻨﻪ

ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﻣﺮد ، ﻣﮕﻪ از ﺳﻨﮕﻪ دﻟﺖ، ﮔﺮﯾﻪ ﺧﻮﺑﻪ ، وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﮕﻪ دﻟﺖ.. ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﻣﺮد ، ﮔﺮﯾﻪ ﺧﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،، ﮔﺎﻫﯽ اﺷﮏ ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ،، ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﻣﺮد ، وﻗﺘﯽ از ﻏﺼﻪ ﭘﺮی وﻗﺘﯽ از ﻋﺎﻟﻢ و آدم ﻣﯽ ﺑﺮی ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﻣﺮد ، ﺟﺎی ﺑﻐﺾ ﺗُﻮ ﮔﻠﻮت رد ﺷﻮ از ﭘﯿﭻ و ﺧﻤﺎی روﺑﺮوت ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ، آﺧﺮ ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﮐﻪ اﺷﮏ ﻣﺮد، ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺴّﺘﻪ ﻣﺮد، دﻟﺘﻮ راﺣﺖ ﺑﺬار ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ، ﺧﻢ ﺑﻪ اﺑﺮوﻫﺎت ﺑﯿﺎر اﯾﻦ ﻏﺮورت ﻣﺮگ و ﺗﺎراج ﺗﻮئه … ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ﻣﺮد ، ﮔﺮﯾﻪ ﻣﻌﺮاج ﺗﻮئه