یاد گرفته ام

ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺑﮕﺮﯾﻢ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺎﻟﺸﻢ .. ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﻧﺸﻮ !! ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ .…ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ …… ﻭ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ … ﻭ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﭘﺮ ﮐﻨﻢ ! ﺗﻮ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﻧﺸﻮ !! ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺨﻨﺪﻡ ..… ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ … ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺖ !.… ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ … ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﻮﻡ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ! ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻝ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻨﺪﻡ .… ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺕ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ! ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻫﺴﺖ …ﮐﻪ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮ ﻓﺘﻪ ﺍﻡ … ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ !..… ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﻪ ﺩﻟﻢ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ … ﻭ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﻡ .… ﺗﻮ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﻧﺸﻮ !! ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻧﺖ ” ﺭﺍ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﯾﺎﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻦ ﺩﻟــﻢ ﻣﯿـﮕـــﯿﺮﺩ .....ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿــﻨﻮﯾﺴﻢ ﺗـــﻨــﻬـﺎ ﺑـــﺮﺍﯼِ ﺗـــﻮ ﻭ ﻫــﻤـــﻪ ﻣﯿـﺨــﻮﺍﻧــﻨـﺪ ﺍﻻ ﺗــــــــﻮ !.

خسته ام

ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ !... ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ !... ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺷﺐ ﻣﯿﺸﻮﺩ ... ﻭ ﺷﺒﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻃﻠﻮﻋﯽ ﻭ ﻏﺮﻭﺑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ... ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮔﺬﺭ ﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ !... ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ !... ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ

خاطرات عشقمون

ﺩﺳﺘﺎﺷﻮ ﺳﻔﺖ ﻧﮕﯿﺮ ﺩﻟﻢ ﻟﮏ ﺯﺩﻩ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻥ ﻧﮕﺎﺕ ﺍﻧﻘﺪﻩ ﺁﺗﯿﺸﻢ ﻧﺰﻥ ﺑﻪ ﻟﺤﻦ ﺳﺮﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﺕ ﺑﺮﻭ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺭﺧﺖ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﻨﻢ ﻣﻨﻢ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻋﺸﻘﻤﻮﻧﻮ ﮐﻔﻦ ﮐﻨﻢ

قشنگترین دروغ دنیا

ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯼ ... ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ " ﺍﯾﻦ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭﻭﻏﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﺮﺩﻧﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ !

خداحافظی،خداحافظی کردن نمی خواهد

ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﻮﻕ ﻭ ﮐﺮﻧﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺤﺚ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﺑﻮﺳﻪ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﮔﺮﯾﻪ ... ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻢ ﺷﻮﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﯿﺎﻫﻮ ﮐﻪ ﺷﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻭ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﺮﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ! ؟ ﯾﺎ ﺗﻮﯼ ﺳﮑﺎﻧﺴﯽ ﺍﺯ ﻓﯿﻠﻤﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪﻩ !؟ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯼ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺒﺮﯼ ﻭ ﺩﺳﺖِ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺟﯿﺐ ﻫﺎﯾﺖ ﻓﺮﻭ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺭﺩ ﺷﻮﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﻼﻡ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺳﻮﺯ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ

تسلیم تقدیر شدم

ﻗﻠﺒﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ .... ﻏﺮﻭﺭﻡ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩ ﺑﻮﺩﻥ .... ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩﻥ ... ﺩﻟﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮ ﺑﻮﺩﻥ .... ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﺪﯾﺪﻥ .... ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩﻥ .... ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﺘﻦ ... ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ... ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥ ... ﻋﺸﻘﻢ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻥ .... ﻭﺧﻮﺩﻡ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪﻡ ﺑﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ

روز جدایی

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﺎﺳﺖ ! ﺩﺭ ﮐﺎﻓﻪ ﺍﯼ ﺧﺎﻟﯽ / ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺩﻭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﻗﻬﻮﻩ ﯼ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺩﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽِ ﭼﻮﺑﯽ .. ﻣﯿﺎﻥِ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻣﯿﺎﻥِ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﻣﯿﺎﻥِ ﯾﮏ ﺍﺣﺴﺎﺱِ ﻧﺎﺏِ ﻧﺎﯾﺎﺏِ ﻏﻤﮕﯿﻦِ ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﻩ .. ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻣﺜﻼً ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯿﻢ ﻣﺜﻼً ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕِ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ ! ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﻬﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻣﺜﻼً ﺩﺭﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ .. ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮐﺎﻓﻪ ﺍﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻏﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﻓﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ

مسافره غریبه

ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﺧﯿﺎﻻﺗﻢ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ، ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻡ. ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺶ ﺑﺮ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ . ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ. ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺁﯾﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﻋﺸﻘﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﮐﻼﻣﺶ ﺗﺎ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﺮﺩ . ﺍﻭ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﺎ ﻣﯽ ﺯﯾﺴﺖ. ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺁﯾﺎ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ؟ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻓﺎﻧﻮﺳﯽ ﻫﺪﺍﯾﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻡ . ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﻏﺮﯾﺒﯽ ؟ ﮔﻔﺖ : ﻏﺮﺑﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﻋﺸﻘﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺷﮑﯽ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﭼﮑﯿﺪ. ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺍﯾﻦ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ : ﺣﺮﻣﺖ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﭘﺮﻭﺍﺯ . ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮﺩ !!! ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ : ﺣﺮﻣﺖ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺼﺎﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﻓﺸﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ": ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯽ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ". ﻭ ﺭﻓﺖ. ﻭ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ

فقط میتوانم دعایت کنم

بعد از رفتنت من فقط میتوانم دعایت کنم که هیچگاه چشمهای زیبای تو را در انحصار قطره های اشک نبینم، فقط میتوانم دعایت کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم، فقط میتوانم دعایت کنم دستانت که وسعت آسمان و پاکی دریا و بوی بهار را دارد همیشه از حرارت عشق گرم باشد،من فقط میتوانم برایت دعا کنم که گل های وجود نازنینت هیچگاه پژمرده نشوند برای شاپرک های باغچه ی خانه ات دعا می کنم که بال هایشان هرگز محتاج مرهم نباشند، من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم که هیچگاه غروب نکند

همه زندگیم

ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻭﻟﯽ ...... ﻫﯿﭻ ﺟﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﻩ !!.... ﺍﻣﺸﺐ ﻭ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ، ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ ... ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺗﻢ ... ﮐﻼﻓﻪ ﺍﻡ ، ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ، ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻔﻢ ... ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﻠﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮐﻨﻢ ... ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ... ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺩﻟﻢ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ... ﻭﻟﯽ ﻣﮕﻪ ﻣﻬﻤﻪ؟! ﺑﺮﺍﺵ ﻫﯿﭻ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺎﺩ، ﻧﻪ ﺍﻻﻥ ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ . ﺧﺪﺍﯾﺎ .... ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ )ﺷﺎﯾﺪﻡ ﺣﻤﺎﻗﺖ (... ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦِ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ... ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ... ﻫﯿﭻ ﺯﻣﺎﻥ ... ﺳﻬﻢ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ !! ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺮﻭﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻤﺪﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﺟﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ

سکوت

ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﺎﻣﺠﺒﻮﺭﯼ ﺗﻮﻓﻀﺎﯼ ﺑﻐﻀﺖ ﺑﺨﻨﺪﯼ .... ﺩﻟﺖ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﻭﻟﯽ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﻧﮑﻨﯽ ... ﺷﺎﮐﯽ ﺑﺸﯽ ﻭﻟﯽ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻧﮑﻨﯽ ... ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ ﺍﻣﺎﻧﺬﺍﺭﯼ ﺍﺷﮑﺎﺕ ﭘﯿﺪﺍﺷﻦ ... ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﺍﺭﻭﺑﺒﯿﻨﯽ ﻭﻟﯽ ﻧﺪﯾﺪﺵ ﺑﮕﯿﺮﯼ ... ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻓﺎﺭﻭﺑﺸﻨﻮﯼ ﻭﻟﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﺑﮕﯿﺮﯼ ... ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎﺩﻟﺘﻮﺑﺸﮑﻨﻦ ... ﻭ ﺗـــــﻮ ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ .... ﻫﻤﯿﻦ

-------

ﺯﺧﻤﻬﺎﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﺒﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﯼ؟؟ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﺴﯽ ﺯﺧﻢ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ !!!!!

حکایت

ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻗﺎﯾﻖ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺯﺟﺮ ﮐﺸﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﺯﺟﻪ ﻧﺰﺩ ﺯﺧﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﻨﺎﻟﯿﺪ. ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ ......... ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﯼ ﺯﺧﻤﻢ ﻭ ﺯﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﺒﻮﺩﻡ ﺁﺯﺍﺭﺗﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﺪ . ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ. ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻧﺞ ﺩﻟﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺯﺭﺩ. ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺤﻀﻢ ﺷﺎﺩﯼ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮﺩﻩ ﺗﺮﯾﻨﻢ