دفتر دلتنگی من

بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اند

دفتر دلتنگی من

بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اند

دیوانه

ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻐﻀﻲ ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ ﺭﻧﮓ ﺗﻠﺦ ﮔﻼﻳﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﻣﻴﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﺳﻜﻮﺕ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﺗﺒﻌﻴﺪﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺧﺮﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﻲ ﺍﺩﻣﻚ ﻫﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﺑﻲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺷﻚ ﻫﺎﻳﺶ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.