ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﻣﻦ، ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ، ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺸﻖ ! ﻭ ﻋﺸﻖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺑﻮﺩﻧﻢ ! ﺑﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﻧﮑﻦ ! ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﻏﺮﯾﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﺷﻨﺎ… ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﺣﺠﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻗﺎﺏ ﺁﺑﯽ ﺩﻟﻢ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻧﻪ ﻗﻠﻢ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻦ ﻧﻘﺎﺵ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﺐ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻠﻢ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ .. ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺣﺠﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻗﺎﺏ ﺩﻟﻢ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻮ