نمی دانم چرا خودم را زندانی کرده ام ؟؟؟
چرا...!!!
کودک دورنم چه گناهی داشت ...؟؟؟
آیا او سزاوار این اسارت بود ...؟؟؟
گناهی نداشت، هنوز پاک است و ساده
چاره ای نیست ، مگر می شود از خود گریخت ؟؟؟
آیا من واقعا بی گناه بودم ؟؟؟
نمی دانم، شاید بزرگترین گناهم
زندانی و حبس روحم بود ...!!!!
من روحم را به اسارت بردم ، خود من ...!!!
..........
گاهی دلم آنقدر از زندگی سیر می شود
که می خواهم تا سقف آسمان پرواز کنم
روی ابرهایش دراز بکشم
سبک ، آرام ، آسوده ... !!!
مثل ماهی های حوضمان که چند روزیست
روی آب ، با سایه ای از آسمان
سبک ، آرام وآسوده دراز کشیده اند ... !!!