مخاطب خاص

ﺩﻓﺘﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ... ﺁﻫﻨﮓ ﻭﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﺧﻠﻮﺕ ﺳﻪ ﻧﻔﺮﻩ ﻣﺎﻥ ... ﻣﻦ ... ﺩﻓﺘﺮﻡ ... ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ... ﻭﺭﻗﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ... ﺍﺯ " ﺑﻮﺩﻥ " ﮔﻔﺘﻢ ... ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ .. ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ... ﺍﺯ ﺣﺲ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪﻧﺖ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ!!! ﻭﺭﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ... ﺩﻗﺎﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ... ﺳﺎﺩﻩ ﺑﮕﺬﺭﺩ ... ﺍﻣﺎ " ﺑﻮﺩﻥ " ﺗﻮ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ... ﺯﯾﺒﺎﯾﺸﺎﻥ ﮐﺮﺩ ... ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩ ... ﺯﯾﺒﺎ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ!!! ﻭﺭﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ... ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ... ﺁﻥ " ﻡ " ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ...نفسم... ﺣﺘﯽ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﯿﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ... ﺑﺒﯿﻦ ... ﻧﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ... ﺩﺭ ﺳﻄﺮ ﺳﻄﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻢ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ !!! ﻭﺭﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ... ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺖ ... ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ... ﭼﻘﺪﺭ " ﺍﯼ ﮐﺎﺵ " ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﭘُﺮ ﮐﺮﺩﻩ !!! ﻭﺭﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ... - ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺫﻫﻨﯽ ﺯﯾﺒﺎ . ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﯾﮏ ﺷﺮﻭﻉ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺱ. ﯾﮏ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻡ ﺑﺎ ﻃﻌﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ. ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ ﮐﻪ ﭘُﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻥ. ﺩﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯼ ﺩﻣﺎﺩﻡ ... - ﮐﺎﺵ ﺍﯾﻦ "ﺑﻮﺩﻥ " ﺍﺑﺪﯼ ﺑﻮﺩ. ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻩ ... ﺩﻓﺘﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ ... ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ... ﻭ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ... + ﺳﻬﻢ ﻣﺎ ... " ﻣﻦ " ﻭ " ﺗﻮ ... " ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ ...