به ی جایی از زندگی که رسیدی،میفهمی

ﺑﻪ ی ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺷﺘﻦ ، ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯽ ﺻﺮﻑ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﯿﺮﻧﺠﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﯿﺮﻩ، ﺯﻭﺩ ﻫﻢ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ. ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺮﻧﺠﻪ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺮﻩ، ﺍﻣﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺮﺩﻩ … ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ قیچی که ﻣﯿﺒﺮﻩ ﻭ ﻣﯿﮕﺬﺭﻩ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﮕﺬﺭﯼ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿـﺸﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﯽ. ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﯾﺪﻩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺒﺮﯼ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻭﻧﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﺷﮏ ﺭﯾـﺨﺘﻪ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ … ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﯿﮑﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﻪ؛ ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺿﺮﺑﻪ ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﻪ، ﻻﻝ ﻣﯽ ﺷـی و سکوت میکنی دیگه کاری از دستت بر نمیاد میشینی و شکستن خودتو نگاه میکنی این روزها ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍهد ﭼﺸﻢ ﻫﺎیم ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻡ ..ﺟﺪﯾﺪﺍ .. ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍهد ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻡ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺸﻮﻧﻢ ﺁﺩﻣهایی ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻧﻢ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻨﺪ چه ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ..… ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪﺷﺎﻥ ..… تنهایی را ترجیح میدهم به چنین آدمهایی