دفتر دلتنگی من
بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده انددفتر دلتنگی من
بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اندبا تو
ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﻢ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ ... ﻭ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺮﻓﻬﺎﻱ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺨﻮﺍﻧﻲ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ... . ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﻲ ﺑﺮﺩ ... ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺷﺒﻬﺎ ﻏﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻲ ﻛﺸﻢ.. . ﻭ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏ ﻗﺎﺻﺪﻙ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺭﻭ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺟﺎﺩﻩ ﻱ ﻣﺎﻩ ﺳﻔﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ . ﺑﻬﺘﺮﻳﻨﻢ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻱ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺤﺴﻮﺱ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﺎﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮔﻲ ﮔﻮﻫﺮﻫﺎﻱ ﻧﺎﺏ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﺗﺎﺑﺎﻧﺪ ... ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﺗﻮ ﻭﺳﻌﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ . .. ﻧﻤﻲ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻱ ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ... ﻗﺼﻪ ﻱ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .. . ﻣﺎﺟﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻲ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ. .. ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﺮﮒ.... ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﺑﻮﺩﻱ ﻭ ﺍﺷﻜﻬﺎﻱ ﻏﻠﺘﻴﺪﻩ ﺭﻭﻱ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﮔﺮﻡ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﭘﺎﻙ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﺎﺏ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﭼﻬﺮﻩ ﻱ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ... . ﺣﺮﻓﻬﺎﻱ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺮ ﻗﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻡ ﺳﺨﺖ ﺑﻴﺘﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻡ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺭﺏ ﺍﻳﻦ ﻗﻔﺲ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﻍ ﺍﺳﻴﺮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯﻱ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ ... ﻭ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ... . ﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺟﺸﻦ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻡ. ... ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﻮ .... ﺑﺎ ﻛﻤﺎﻝ ﺯﻳﺒﺎﻱ .. . ﻋﺸﻖ ... ﺁﺭﺍﻣﺶ. .. ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ... ..... ...دفتر مشق زندگی
ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻢ ﻗﺎﺻﺪﮎ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﻭ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﭼﺸﺎﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻦ ... ﺑﻐﻀﻢ ﺗﻮ ﮔﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻩ ﺁﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﺑﺮﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻢ ﻭﺭﻕ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﯾﻪ ﺑﺮﮔﺶ ﺭﻭ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ... ﺑﺪﻭﻥ ﺧﻂ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ... ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻥ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﺮﺗﺐ ﺑﻮﺩ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺸﻘﻢ ... ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻂ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﺑﻮﺩ24
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺷﺪﻡ ﺗﺎﺯﻩ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﭼﯿﺴﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺩﻡ ﺗﺎﺯﻩ ﺻﺪﺍﯼ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮔﺮﻣﯽ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﺮﺩﻡ ﻟﺤﻄﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﭼﯿﺴﺖ ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢدلم گرفته
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﻭﺳﻌﺖِ ﺗﻤﺎﻡ ِ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ. ﺷﯿﺸﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻧﺎﺯﻙ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﯾﻦ ﺗﻠﻨﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺷﻜﻨﺪ. ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺰﻧﻢ، ﻭﻟﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﯼ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﻢ ﻛﻪ ﻋﻤﻖ ِ ﺩﺭﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﺪ، ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ِ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺳﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ. ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ. ﻛﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻛﻨﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﺑﺪﯾﯿﺖ ! ﻛﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﯽ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﺭﺩ، ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻛﻨﻢ. ﻧﻔﺮﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻥ، ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ ! ﺑﻐﺾ ﻛﻬﻨﻪ ﺍﯼ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﺩ... ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ... ﻛﺎﺵ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﻛﺴﯽ ﺍﺷﻚ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻧﺒﯿﻨﺪعمیق ترین درد زندگی
ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻔﺒﺎﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺳﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﯼ . ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺳﺪﯼ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﻭﺩﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻥ ﻗﻠﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻔﻨﺎﮎ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﻳﺰﯼ .. ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭﯼ ﺁﺧﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺟﺪﺍﻳﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ. ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭﺍﻗﻌﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻫﻤﺪﻡ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ . ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ. ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻳﺦ ﺑﺴﺘﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﭼﺸﻤﻬﺎﺳﺖدیوانه
ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻐﻀﻲ ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ ﺭﻧﮓ ﺗﻠﺦ ﮔﻼﻳﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﻣﻴﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﺳﻜﻮﺕ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﺗﺒﻌﻴﺪﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺧﺮﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﻲ ﺍﺩﻣﻚ ﻫﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﺑﻲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺷﻚ ﻫﺎﻳﺶ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ23
فقط بخاطر نفسم که بهم میگفت دیوونه ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﺧﺪﺍ ﺷﻮﻧﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻥ. ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻥ . ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﯾﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎ ﻫﻢ ﯾﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻦ . ﻣﯿﮕﻦ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻥ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﻦ _ ﮐﯽ ﻣﯿﮕﻪ؟ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﻦ !!! ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﺒﻮﺑﺸﻮﻥ ﻣﯽ ﺭﻥ ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﻫﻢ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﺍﺷﻮﻥ ﻣﯽ ﺭﻥ. ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻥ .. ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻥ. ﮐﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ؟ﻭﺍﯼ ﭼﻪ ﻏﻮﻏﺎﯾﯿﻪ . . . ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮔﻪ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﻂ ﺟﺎﯼ ﯾﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ. ﺑهم گفتن دوستش داشته باش ﻭﻟﯽ حالا ﮐﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯽ گن ﻓﺮﺍﻣﻮشش ﮐﻦ !! ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﮐﻪ ﺗﻮرو تو ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﻢ , ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺨﻮﺍﺑﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ . ﺍﮔه ﺑﺪونﻢ ﻣﺮده ها ﻫﻢ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﻴﺒﻴﻨﻨﺪ ﻣﻴﻤﻴﺮﻡ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨمانتظار
ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻫﯽ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻋﻬﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎ ﻧﮕﺬﺍﺭﻡ.. ﻭﻟﯽ .... ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺍﺭﺍﻡ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ !!!! ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ﺳﻔﯿﺪ ﻗﻠﺒﻢ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻡ.... ﺍﺯ ﻋﺸﻘﻢ ﺍﻭﺍﺯﯼ ﺳﺮ ﺩﺍﺩﻡ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻢ .... ﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ.... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ...ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺯﺩﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ.. ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺭﻭﺯﯼ ... ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻣﻦ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺒﯿﻨﯽ ... ﺍﻣﺮﻭﺯﻡ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺖ ..... ﮐﺎﺵ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﻮﺩﯼ ...دلم برات تنگ شده...
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ..... ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ... ﻣﻦ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻱ ﺭﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ ... ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ...... ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﭼﺮﺍ؟؟ ﺁﺧﻪ... ﺟﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﻮﻧﺪﻩ ..... ﻫﻨﻮﺯ ﻋﻄﺮ ﺩﺳﺘﺎﺕ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻛﻨﻢ ....ﺭﺩ ﺍﺣﺴﺎﺳﺖ ﺭﻭﻱ ﺩﻟﻢ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ ... ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺗﭙﺸﻬﺎﻱ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﻭ ﺑﺸﻤﺎﺭﻡ ...........ﭼﺸﻤﺎﻱ ﺑﻴﻘﺮﺍﺭﺕ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﻧﻦ .......ﺣﺎﻻ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻢ ﺗﻨﻬﺎﻡ؟؟ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻲ؟؟ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻲ؟؟ ﺁﺭﻩ !ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ .... ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻲ .... ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ،ﺗﻮﻱ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺟﺎﺭﻱ ﻫﺴﺘﻲ ....ﺁﺧﻪ... ﺗﻮ،ﺗﻮﻱ ﻗﻠﺐ ﻣﻨﻲ ...ﺁﺭﻩ ! ﺗﻮ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ .... ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻲ... ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ ﺍﺯﻡ ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺴﺘﻲ... ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺩﻭﺭﻳﺖ ﺭﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ...ﺁﺧﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﺗﻨﮓ ﻣﻴﺸﻪ ... ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺣﺲ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺩﻳﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ....ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ ...ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﻣﻴﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻭ ﻳﻪ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻴﻜﺸﻢ.... ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﻛﻪ ﺑﻮ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻣﺴﺖ ﻣﻴﺸﻢ ... ﻣﺴﺖ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺕ. ﺻﺪﺍﻱ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﺖ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻨﻮﻡ ...ﻭ ﺁﺧﺮ ﻫﻤﻪﺀ ﺍﻳﻨﻬﺎ...ﺑﻪ ﻳﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻴﺮﺳﻢ .....ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ .....ﺁﺭﻩ...ﺑﻪ ﺗﻮ ....ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺩﻟﺘﻨﮕﻴﻢ ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﻣﻴﺸﻪ... ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻧﺰﺩﻳﻜﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﺲ ﻣﻴﻜﻨﻢ ....ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺩﻳﮕﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺭﻭ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﻡ.. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻢ ...ﺣﺎﻻ ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ ... ﭘﺮ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻋﺸﻘﻪ.. ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺷﻜﻬﺎﻱ ﮔﺮﻡ ﻋﺎﺷﻘﻮﻧﻪ
21
ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ
ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ .ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺩﻡ ﻫﻴﭻ ﺩﻟﺨﻮﺷﻲ ﺗﻮ ﺩﻧﻴﺎ
ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﺑﻪ ﭼﻪ ﺍﻣﻴﺪﻱ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﺑﻪ ﭼﻪ ﺍﻣﻴﺪﻱ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ؟ﭘﺲ
ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ ﻱ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ؟
ﺍﻣﺎ
ﻣﺮﮒ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺳﻨﮕﻴﻦ
ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﻱ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻡ
ﻭ ﺣﺎﻻ:
ﺍﻳﻦ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻣﺮﮒ ﻣﻲ ﺩﻭﻡ