دفتر دلتنگی من

بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اند

دفتر دلتنگی من

بخوان...ولی بدان حرفهایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اند

دیشب برای چندمین بار
باران چشمانم امانم نداد
دست خودم نبود داشتم جمله هایت را میخواندم
دوستت دارم هایت را. . .
تا ابد با تو خواهم بود هایت را . . .
میم هایی که به اسمم اضافه میکری. . .
جمله های عاشقانه ات را…
رعدبرق دلم صدایش خیلی بلند بود
همه شنیدند که چشمانم بارانیست
همه فهمیدند که هوای دلم ابریست
همه فهمیدند که تو با من چکار کردی
اما مهم نیست
امشب هوس باریدن یک دل سیر را به وسعت ثانیه هایی که ترکم کردی دارم
دیشب برای اولین بار صدای رعد و برق دلم را حتی خودم هم شنیدم
باران چشمانم را هم دیگر دیدم دیگر نمیتوانی آنها را جبران کنی
تا ابد هایت را هم دیشب فهمیدم…
وقتی که به صفحه گوشی نگاه کردم گوشی خیس خیس بود و دوستت دارم هایت زیر باران چشمانم انقدر خیس خورده بودند که رنگ دیگرشان را رو کرده بودند

من و خاطرات تو

من 

یک خسته  

روزهای بارانی  

و خاطرات تو  

خاطرات تو  

خاطرات تو 

راز بقایی یک آدم نیمه جان باید همین باشد

ای کاش

ای کاش با خنده میتوانستم فراموشت کنم
ای کاش ته خنده هایم بغض نبود
ای کاش هر وقت دلم میگرفت لبخند نمیزدم به یاد کسی که برای لبخندش بارها دلم گرفت
تو از ذهن من پاک نمی شوی فقط دور ودورتر میشوی اما من باز هم سایه ات را میشناسم
عشق تو سراب بود و من به دنبال تو
ای کاش میتوانستم تمام قدم های رفته را برگردم
ان موقع دیگر وقتی خواستی به چشمانم خیره شوی میگویم صبر کن صبر کن
به من نگاه نگن با من حرف نزن من با تو قهرم
شایداینطوری صدات دیگه توی گوشم نپیچه شاید دیگه چشمات از خاطراتم پاک بشه شاید دیگه یادم نیاد

دلم کما میخواهد

دفترم درد میکند  

واژهایم تیر میکشند  

سکوتم گیج میرود  

آبریزش چشم دارم 

در گلویم بغض جمع شده  

دلم آشوب است  

از صبح بارها خاطره بالا آورده ام  

انگار مسموم شده ام  

باز هم دروغ به خوردم داده اند  

هر بار به خودم قول میدهم  

فریب نخورم  

و هر بار توبه میشکنم  

دروغها شیرنند و من 

همیشه تشنه شربتهای شیرین  

حالم بد است  

دلم کما میخواهد  

بی خبری.فراموشی.دیوانگی  

دلم تلخی میخواهد  

تلخی حقیقت  

کمی حقیقت حالم را بهتر میکند  

دارویی تلخ و بد مزه  

دلم کما میخواهد

تهی میشوم 

در سینه ام  

حسی  

به شدت ناگهانی ترین اتفاق خودش را می کشاند  

به زیر صفر  

یخ میزند قلبی  

که نبضش را از تو میدانست  

و ایستادن را برای تو  

کجای زندگی باشم وقتی تو نیستی؟؟؟

کاش می دانستی، من سکوتم حرف است،

حرف هایم حرف است،

خنده هایم، خنده هایم حرف است.

 کاش می دانستی،

می توانم همه را پیش تو تفسیر کنم.

کاش می دانستی، کاش می فهمیدی،

کاش و صد کاش نمی ترسیدی که مبادا دل من پیش دلت گیر کند،

یا نگاهم تلی از عشق به دستان تو زنجیر کند.

من کمی زودتر از خیلی دیر،

مثل نور از شب چشم تو سفر خواهم کرد.

تو نترس، سایه ها بوی مرا سوی مشام تو نخواهند آورد.

کاش می دانستی،

چه غریبانه به دنبال دلم خواهی گشت،

در زمانی که برای غربتت سینه دلسوزی نیست.

تازه خواهی فهمید، مثل من عاشق مغرور شب افروزی نیست.

باید باور کنیم
 تنهایی تلخ ترین بلای بودن نیست
چیزهای بدتری هم هست

روزهای خسته ای
که در خلوت خانه پیر میشوی
و سال هایی که ثانیه به ثانیه از سر گذشته است
تازه، تازه پی می بریم
که تنهایی تلخ ترین بلای بودن نیست
چیزهای بدتری هم هست
دیر آمدن…! دیرآمدن….!

روز آرام آرام سینه شب رادریده چون بلوری از خیال به سمت یغما میرود  

اما شب خسته و تنها همچنان بهر تماشای تمنامیرود    
آن طرف در دور دست یک نگاه به عمق معنا میرود………. 

دل من بر موج سوار سمت خدا با این نفسها میرود….

لحظه ای دیگر هوا از روشنی پر  میشود 

لحظه ای دیگر مرا از سینه شلاق میزنند  

در مسیرسرنوشت درشهر غم بر صلیبی از جفا….. 

قلب مرا درخانه آتش میزنند……….. 

گوشه ای از هوس آه وستم… 

درکنارش ظلمت وحرص وطمع….. 

ازته دل ترس را صدایش میزنند……. 

اما ترس خیمه زده بر جای حق… 

رو به زوال اندیشه ای شوم دارد……… 

روبرو پشت نگاه رو بخدا… 

ساعتش نزدیک است…. 

وقت مرگ است
و سکوت کردن من… 

وقت تاریک شدن پنجره ها….. 

کندن یک ورق از خاطر ما…….. 

ساعت رسیدن به انتها … 

لحظه شوک به زمین……. 

وقت بر عکس شدن جاذبه ها….. 

لحظه تلخ وداع… 

شستن آبی رنگ آسمون توی هوا…… 

ریختن اشک
کمی ناله زدن.. 

رو قبری که شده… 

قبر همه عاطفه

دلــــم گــرفـتـه اســت …
نــه اینــکه کـسی کاری کــرده باشــد نــه …

مــن آنقــدر آدم گــریــز شــده ام

کــه کـسی کارش بــه اطــرافــ مــن هــم نمی رســد..

دلــم گــرفتـه اســت که آنچــه هستــم را نـمی فــهمـند …

و آنچــه هـستـنـد را مــیپـذیــرم …

و دنیـا هــم بـه رویــش نمی آورد ایــن تنــاقــض را …


مرد قصه

                                                      میگن چه مرد خوبی همیشه سر به زیره . . .

                                                            بیچاره مرد قصه،آخه داره میمیره !

                                                      سینش پر التهابه،آرزوهاش سرابه . . .

                                                          هزار هزارتا سوال،افسوس که بی جوابه !

                                                       یه چیزی مثل بختک نششسته توی گلوش . . .

                                                          اسیره  مرد قصه بین دل و آبروش !

                                                            اسیره  دلش یه جایی گیره . . .
                                                           دلم براش میسوزه کی اشکشاشو میبینه !

نفس نفس شراره،چشاش ابر بهاره . . .

وقتی دلش می گیره رو دوش کی می باره !

نفس نفس قاصدک مردن یک شاپرک . . .

میخنده آره،ولی خنده ی دلخوشکنک !

غزل غزل ترانه،بازیه وحشیانه . . .

مرد صبور قصه،گریه های شبانه !

اتل متل هیاهو،رگ وتیغه ی چاقو . . .

تو لحظه ی مردنش دیدن چشمای سیاه اون!

یه مرد اسیر توی قفس،لخته ی خون توی نفس . . . !

گل لاله و شبنم،اشکای ریز و نم نم . . .

هق هق مرد خسته،مسافره جهنم !

یه مرد خسته تو تنهایی نشسته . . .

دیدن بی وفایی دل اونو شکسته !

نقطه نقطه خاطره،دلش از اینجا پره . . .

با اینکه اون رفته،ولی بازم به انتظار نشسته !

خدا خدا خدایا،مرد و هزارتا رویا . . .

اما الان چی داره یه رویا توی کما !

سربه زیر شهرمون سرش به زیر افتاده . . .

چشاشو دوخته به خاک زندگی رو وا داده !

بسه دیگه سیاهپوش،این حرفا بی فایدست . . .

گردن چاقو ننداز،قاتل مرد خاطرست !

حرفای من تموم شد حالا چهار خط وصیت . . .

وصیتی پر از درد،از مرد این حکایت !

بگید به عشقم که من به پای اون نشستم . . .

بگید بره تا خورشید،مهم نیس که شکستم !

بهش بگید بدونه تا همیشه باهامه . . .

بگید مریض نبود بغضش توی صدا نشسته بود!

یه فاتحه یه تابوت با گلای گلایول . . . 

این شد ماجرای مرد سر به زیر شهرمون....

آدمها

ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻫﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩﯼ ﺍﻡ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ پرنده ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﻨﺪ … ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮﺕ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺑﺎﻝ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻭﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﻭﺝ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯﺩﺳﺘﺮﺱ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺕ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ! ﺍﺻﻼً ﺩﺳﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﺲ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﻮﯼ ﭘﺮﯾﺪﻥ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻧﻪ ﺩﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﻧﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﻟﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﻫﻞ ﭘﺮﯾﺪﻥ ﺍﻧﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎ میروند.ﺷﮏ ﻧﮑﻦ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﭘﺮﯾﺪﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻗﯿﭽﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻫﺮﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﻧﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﺮﻍ ﺁﻣﯿﻨﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﻟﺖ ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﻟﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﭘﺮﺳﺘﻮﯼ ﻣﻬﺎﺟﺮﻧﺪ … ﮐﻼﻏﻬﺎﯼ ﺳﻖ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻋﻄﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﯿﺮﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻧﻪ ﻧﻤﮏ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﻭﭼﺸﻤﻬﺎ ﻭ نه ﺩﺍﻧﻪ ﻭﺩﺍﻣﺖ …

از کجا بگویم!?

ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ؟ ! ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ … ﺩﻟﺨﻮﺷﯿﻬﺎ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ … ﺁﺩﻣﻬﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮﻡ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ … ﻣﻰ ﺁﯾﻨﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻯ ﺭﻭﻯ ﻟﺒﻢ ﻣﻰ ﻧﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ … ﻭﻟﻰ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﻋﺠﯿﺒﻰ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ … ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﺖ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ … ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ … ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻰ … ﻭ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻰ ﭼﻘـﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺯﺟﺮﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ … ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ … ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻪ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﺍﻯ ﺩﺍﺭﻯ … ﮐﺎﺵ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩم ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺳﺎﺩﻩ بگریم ﻭ ﺑﺨﻨﺪم … ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻨﺪ … ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﺖ ﻏﺒﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ … ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ … ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ؟ … ! ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﻬﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻡ ﻧﻤﯿﺸﻮﻧﺪ ؟ ! … ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﺷﺎﺩﻡ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ ؟ ! … ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻤﺸﺎﻥ ؟

به ی جایی از زندگی که رسیدی،میفهمی

ﺑﻪ ی ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺷﺘﻦ ، ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯽ ﺻﺮﻑ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﯿﺮﻧﺠﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﯿﺮﻩ، ﺯﻭﺩ ﻫﻢ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ. ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺮﻧﺠﻪ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺮﻩ، ﺍﻣﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺮﺩﻩ … ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ قیچی که ﻣﯿﺒﺮﻩ ﻭ ﻣﯿﮕﺬﺭﻩ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﮕﺬﺭﯼ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿـﺸﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﯽ. ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﯾﺪﻩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺒﺮﯼ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻭﻧﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﺷﮏ ﺭﯾـﺨﺘﻪ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ … ﺑﻪ یه ﺠﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ، ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﯿﮑﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﻪ؛ ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺿﺮﺑﻪ ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﻪ، ﻻﻝ ﻣﯽ ﺷـی و سکوت میکنی دیگه کاری از دستت بر نمیاد میشینی و شکستن خودتو نگاه میکنی این روزها ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍهد ﭼﺸﻢ ﻫﺎیم ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻡ ..ﺟﺪﯾﺪﺍ .. ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍهد ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻡ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺸﻮﻧﻢ ﺁﺩﻣهایی ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻧﻢ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻨﺪ چه ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ..… ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪﺷﺎﻥ ..… تنهایی را ترجیح میدهم به چنین آدمهایی

دلتنگی

خدایا به حرفهام گوش بده ...

همین امشبو فقط ...

دلیل این همه درد چیه..؟

احساس میکنم روحم آتیش گرفته...

  هر لحظه به خاطر این بغض...

منتظر خفه شدنم ...

خدایا دلیل اینا چیه ...؟


خـــــدایـــــــــــــــا ؛

میدونم ایـن روزهــا حرفـام

بوی نــاشـــکری داره ...

امـــا تـــو ...

بـه حســـاب تنهـــایی و درد دل بذار...!


تمام زندگیمو دلتنگی پر کرده ...

دلتنگی از کسی که دوستش داشتم...

و ترکم کرد !!!

خــــدایا درد دارم میفهمی؟؟؟

دردهایی که کابوس شبهام...

و حقیقت روزهام شده...

و حسرتی که به قلبم...ماند

خـــــدایـــــــا دلتــنـگم میفهمی؟؟؟

دلتنگی برای کسی که...

فرصت اندکی برای خواستنش

برای داشتنش داشتم ...

حق من نیست!!!

که به آتش گناهی که...

عشق در آن سهمی داشت

"مرا"

بسوزانند ...

خواستم ...
نشد ...
فراموش کردن در دامنه تعریف این ذهن نیست ... !
در دامنه تعریف این قلب هم نیست ... !
گاهی آلزایمر ...
زیاد هم بد نیست !
خسته ام ...
از هر تلاش بیهوده ای ...
که وادارم میکند فراموشش کنم  

ای کاش ...

دلیل شب بیداری هایم 

وجود تو بود

نه جای خالیت  (....) 

خدایا من بهت توکل کردم 

کمکم کن دوباره بسازم  


 

دلم کمی خدا می خواهد

دلم کمی خدا می خواهد...

دلم!!!

تمام شدن میخواهد
از ان تمام شدن هایی 
که بشود
نقطه سر خط.
انگاه
دیکته تمام شود
ومن دیگر آغاز نشوم....

دلــم کــَمى خــُدا مــى خــوآهـَد
کـــَمى سکــوت
دلــَم دل بـــُریدن مــى خــوآهـَد
کــَمى اَشک
کــَمى بــُهت
کــَمى آغــوش آسمــآنى
کــمى دور شــُدن اَز ایــن جــنس آدم ...

خـــــــــــــــدایــــــــــا...

دلتــــــــــــــــــــــنگــــــــــم...!!


برای کسی که مدت هاست بی انکه باشد
هر لحظه با فکرش" زندگی کرده ام

میدانم روز مرگم

غمگین خواهى بود!نه براى من
من که مدت هاست رفته ام...براى خودت!دیگر کسی نیست
که با تمام وجود
تو را دوست بدارد
دیگر کسی نیست
که بی محلى هایت را
طاقت بیاورد.دیگر کسی نیست
که براى دیدن لبخند زیبایت
دنیا را به رقص بیاورد
دیگر کسى نیست
که خدایش باشى
که پرستش ات کند
غمگین میشوى
نه براى من
براى خودت!که جز دفتر شعرهایم
در یاد هیچکس ماندگار نخواهى بود
که آرام آرام
فراموش خواهى شد..

حسرت

ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﻫﺎﺕ، ﺍﺯ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻫﺎﺕ، ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻫﺎﺕ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﯽ ﻭﻟﯽ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺯﺑﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩِ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻦ ﺩﻝ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻦ ﺩﻝ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ , ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻩ ﺩ ------ﺭ ----- ﺩ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ؟؟؟ ﮐﺎﺵ ﺗﻮﺍﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻣﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﺪﯼ ﮐﺎﺵ ﺗﻮﺍﻡ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﮐﺎﺵ ﻣﻨﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﻬﻢ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﺎﺵ ﻣﻨﻢ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﺖ ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﺎﺵ ﻣﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ؟؟ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺎﻝِ ﺍﻻﻥ ﻣﻦ

تو

ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎﺷﻢ ، ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﮐﻼﻡ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﺟﺪﺍ ﻧﺒﺎﺷﻢ! ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻢ ، ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ! ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﻣﻮﺍﺯﯼ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺣﺘﯽ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ، ﺑﯽ ﺩﻏﺪﻏﻪ ، ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮﺍﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ! ﻧﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﻪ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﺭﺍ ، ﻧﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﺭﺍ! ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻤﯽ ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻣﯽ ، ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ! ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ،ﻗﻠﺒﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪﻩ ، ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﺐ ﮐﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ! ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﻫﺎ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ، ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺳﺖ ! ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﺬﺷﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﻄﺎﯾﻢ، ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﺬﺷﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﻢ،ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺷﮑﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ، ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻔﺮﻭﺧﺘﯽ ، ﺗﻮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﯽ ، ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺑﻮﺩ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﻤﯿﺪﻫﻢ، ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺮﻭﻡ ، ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯿﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﯽ ، ﻫﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﺁﻧﯽ! ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﯽ!

من مثل هیچکس نیستم

ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﯿﺴﺘﻢ ........... ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺑﺎ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﻣﯿﺮﻗﺼﻢ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯿﺸﮑﻔﻢ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ............... ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺶ ﺧﺶ ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻣﯿﻠﺮﺯﺍﻧﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ .............. ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺑﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻣﺪﻡ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺩ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﻢ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪ ﻗﻠﺒﻢ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ............ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩ ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﻋﺪﯼ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪ .... ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯾﺪ ............... ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪ .............. ﻭﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻡ .... ﺁﻥ ﺷﺐ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺭﻗﺼﯿﺪﻧﺪ . ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﯿﺘﺎﺑﯿﺪ ﻧﺴﯿﻢ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻧﻮﺍﺯﺷﻢ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺁﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﯾﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺵ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺁﻧﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻡ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﻮﺩ .ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺒﺰ ............ ************************* ﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ .......................... ﺯﺭﺩ ﺍﺳﺖ . ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﺭﺍﻧﯿﺴﺖ ......... ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯿﺒﺎﺭﺩ ............. ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺭﮔﺒﺎﺭﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﻠﺮﺯﺍﻧﺪ ......... ﻭ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯿﺮﻭﻡ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﯾﺦ ﻣﯿﺒﻨﺪﺩ .......... ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﯾﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ .......... ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ........... ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﯿﺴﺘﻢ